Table of Contents
Czym jest atak DDoS?
Atak DDoS polega na jednoczesnym atakowaniu jednego systemu przez wiele skompromitowanych komputerów (tzw. botów). Atakujący wykorzystują te urządzenia do zalewania docelowych serwerów lub sieci ogromną ilością ruchu, uniemożliwiając dostęp do usług rzeczywistym użytkownikom. Zdecentralizowany charakter tych ataków utrudnia ich wykrycie i blokadę.
Ataki DDoS znacząco ewoluowały – wzrosła ich skala i złożoność. Cyberprzestępcy korzystają obecnie z zaawansowanych technik, takich jak botnety IoT i metody oparte na sztucznej inteligencji. Ich skala osiąga bezprecedensowy poziom – w maju 2025 roku Cloudflare zablokował największy jak dotąd atak DDoS, który osiągnął 7,3 Tbps. Liczba ataków również gwałtownie wzrosła – w 2024 roku było ich niemal dwa razy więcej niż rok wcześniej (165 000 vs 90 000).
Rosnące zagrożenie
Krajobraz cyberzagrożeń odnotował niepokojący wzrost wyrafinowania i liczby ataków DDoS. W drugiej połowie kwietnia 2025 r. systemy Cloudflare automatycznie wykryły i zablokowały dziesiątki hiper-wolumetrycznych ataków DDoS jako część intensywnej kampanii, z największymi atakami osiągającymi 4,8 Bpps i 6,5 Tbps. Te ogromne wzrosty zwykle trwają od 35 do 45 sekund, co pokazuje skoncentrowany charakter współczesnych ataków.
Największy atak HTTP DDoS przekroczył 71 milionów żądań na sekundę (rps), co czyni go największym zarejestrowanym atakiem HTTP DDoS – ponad 54% wyższym niż poprzedni rekord 64 milionów rps zaobserwowany w czerwcu 2022. Ta eskalacja odzwierciedla rosnące wyrafinowanie technik ataków i rosnącą dostępność potężnych botnetów.
Główne kategorie ataków DDoS
Ataki DDoS można kategoryzować w zależności od celu, techniki lub protokołów, które wykorzystują. Zrozumienie tych kategorii i ich metod może znacząco zwiększyć przygotowanie i możliwości obronne.
1. Ataki wolumetryczne
Celem ataków wolumetrycznych jest nasycenie połączeń sieciowych i przeciążenie przepustowości systemu docelowego ogromną ilością ruchu.
UDP Flood: Atakujący zalewają losowe porty licznymi pakietami User Datagram Protocol (UDP), wyczerpując zasoby sieciowe.
ICMP Flood: Znany również jako Ping Flood, polega na zalewaniu celu pakietami ICMP Echo Request, uniemożliwiając przepływ legalnego ruchu.
DNS Amplification: Wykorzystuje otwarte resolwery DNS do amplifikacji ruchu, znacznie zwiększając skalę ataku.
NTP Amplification: Wykorzystuje serwery NTP do generowania dużych wolumenów ruchu.
SSDP Flood: Wykorzystuje protokół SSDP do generowania amplifikowanego ruchu.
Chargen Amplification: Nadużywa protokołu Chargen do amplifikacji ruchu.
2. Ataki na protokoły
Ataki te wykorzystują luki lub mechanizmy wbudowane w protokoły sieciowe, aby zużywać zasoby przetwarzania serwerów lub infrastruktury sieciowej.
SYN Flood: Atakuje proces handshake TCP, wielokrotnie inicjując połączenia, których nigdy nie kończy, zużywając zasoby serwera.
TCP Reflection: Nadużywa protokołów TCP do ataków odbitych.
SSL/TLS Exhaustion: Celuje w handshake SSL/TLS, wyczerpując moc obliczeniową serwera – jest to nowe zagrożenie, które może ominąć niektóre systemy łagodzące.
QUIC Flood: Wykorzystuje protokół QUIC (Quick UDP Internet Connections), przeciążając cel żądaniami połączeń.
DNS Water Torture: Zalewa autorytatywne serwery DNS ciągłymi zapytaniami o losowe subdomeny, wyczerpując zasoby serwera.
HTTP/2 Rapid Reset: Wykorzystuje mechanizmy priorytetyzacji strumieni HTTP/2.
IP Fragmentation (Teardrop): Wysyła uszkodzone fragmenty pakietów IP, zakłócając działanie i wyczerpując zasoby systemów docelowych.
3. Ataki na warstwę aplikacji (Layer 7)
Znane również jako ataki warstwy 7, ataki te celują w konkretne luki w aplikacjach lub wyczerpują zasoby poprzez pozornie legalne żądania.
HTTP Flood: Zalewa serwery nadmiarem żądań HTTP GET lub POST, przypominających legalny ruch użytkowników.
Slowloris: Utrzymuje otwarte połączenia przez wysyłanie częściowych żądań HTTP, wyczerpując limity połączeń.
RUDY (R-U-Dead-Yet): Podobny do Slowloris, ale wykorzystuje długotrwałe żądania HTTP POST.
Slow Read Attack: Bardzo wolno odczytuje odpowiedzi, utrzymując połączenia otwarte.
Apache Killer: Wykorzystuje luki w serwerze Apache.
WordPress XML-RPC Flood: Nadużywa interfejsu XML-RPC WordPressa.
4. Zagrożenia nowej generacji i ataki wielowektorowe
Nowe zagrożenia pokazują ciągłą ewolucję i wyrafinowanie taktyk DDoS.
Ataki wielowektorowe (Multi-Vector Attacks): Te zaawansowane ataki łączą różne techniki jednocześnie lub sekwencyjnie, aby ominąć mechanizmy obronne. Przykładem może być wolumetryczny atak UDP w połączeniu z atakiem na warstwę aplikacji.
- APDoS (Advanced Persistent DoS): Integruje wiele typów ataków, dynamicznie zmieniając wektory przez dłuższy czas.
- Carpet Bombing: Atakuje wiele adresów IP w ramach jednej podsieci jednocześnie, maksymalizując zakłócenia. Tego typu ataki są trudniejsze do wykrycia, ponieważ ruch jest rozproszony i może przeciążyć tradycyjne systemy ochrony.
Ataki z wykorzystaniem IoT (IoT-Based Attacks): Urządzenia Internetu Rzeczy, często słabo zabezpieczone, stały się głównym źródłem potężnych ataków DDoS. Mogą generować ogromne ilości ruchu.
- Botnet Mirai: Znany z wykorzystywania przejętych urządzeń IoT do przeprowadzania ogromnych ataków wolumetrycznych.
- Botnet Reaper: Bardziej zaawansowany botnet oparty na urządzeniach IoT.
Nadużycia API (API Abuse): Coraz częściej celem ataków stają się interfejsy API, będące krytycznymi punktami podatności.
- API DDoS: Bezpośrednio celuje w konkretne endpointy API, zakłócając dostępność usług i często omijając tradycyjne środki bezpieczeństwa.
Zaawansowane zagrożenia (Advanced Threats):
- DDoS wspierany AI (AI-powered DDoS): Wykorzystuje sztuczną inteligencję do dostosowywania wzorców ataku i omijania mechanizmów wykrywania.
- Ataki wzmocnione przez 5G (5G-amplified Attacks): Wykorzystują sieci 5G dla zwiększenia mocy ataku i obniżenia opóźnień.
Ewolucja wektorów ataków
Zrozumienie, jak ataki DDoS ewoluowały, ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii obronnych. Współczesne ataki wykazują kilka kluczowych trendów:
Wzrost wyrafinowania – atakujący stosują sztuczną inteligencję i uczenie maszynowe do optymalizacji wzorców ataków, co utrudnia ich wykrycie i neutralizację.
Większe wolumeny – dzięki rosnącej dostępności potężnych botnetów, zwłaszcza opartych na IoT, napastnicy mogą generować niespotykane dotąd ilości ruchu.
Krótszy czas trwania, większy wpływ – współczesne ataki często trwają zaledwie kilka sekund lub minut, ale powodują znaczne zakłócenia ze względu na swoją intensywność.
Podejście wielowektorowe – zaawansowani napastnicy łączą różne typy ataków, aby przeciążyć systemy obronne i obejść tradycyjne techniki przeciwdziałania.
Wpływ biznesowy i konsekwencje
Skutki ataków DDoS wykraczają daleko poza zakłócenia techniczne. Organizacje ponoszą wiele konsekwencji:
Straty finansowe – bezpośrednie koszty to m.in. utracone przychody podczas przestojów, wydatki na łagodzenie skutków oraz koszty przywracania działania. Koszty pośrednie mogą obejmować utratę klientów, uszczerbek na reputacji marki oraz grzywny regulacyjne.
Zakłócenia operacyjne – ataki DDoS mogą wstrzymać działalność biznesową, wpływając na produktywność, obsługę klienta i ciągłość działania.
Zgodność z przepisami – w wielu jurysdykcjach organizacje są zobowiązane do zapewnienia dostępności usług i ochrony danych klientów. Ataki DDoS mogą prowadzić do naruszeń zgodności i powiązanych kar.
Utrata przewagi konkurencyjnej – długotrwałe lub częste ataki mogą osłabić zaufanie klientów i dać konkurencji przewagę na rynku.
Podsumowanie
Krajobraz zagrożeń DDoS w 2025 roku charakteryzuje się bezprecedensową skalą, wyrafinowaniem i częstotliwością. Od tradycyjnych ataków wolumetrycznych po kampanie wspierane sztuczną inteligencją – współczesne ataki DDoS stanowią poważne wyzwanie dla organizacji każdej wielkości. Zrozumienie różnych typów ataków i mechanizmów ich działania to pierwszy krok w budowaniu skutecznych strategii obronnych.
Różnorodność wektorów ataków – od prostych zalewów UDP po wyrafinowane ataki warstwy aplikacji – wymaga kompleksowej wiedzy i przygotowania. Jak pokazano, napastnicy stale ewoluują swoje techniki, wykorzystując nowe technologie, takie jak urządzenia IoT i sztuczna inteligencja, aby zmaksymalizować skuteczność ataków i zminimalizować ich wykrywalność.
W drugiej części naszej serii o DDoS przeanalizujemy kompleksowe strategie ochrony, przyjrzymy się najnowszym narzędziom i technologiom łagodzenia skutków oraz pokażemy, w jaki sposób zaawansowane rozwiązania monitorujące – takie jak Sycope – zapewniają kluczową widoczność potrzebną do skutecznego wykrywania, analizowania i reagowania na zagrożenia DDoS. Omówimy również najlepsze praktyki w zakresie reagowania na incydenty, procedur przywracania działania oraz budowania odpornych architektur sieciowych, które są w stanie wytrzymać nawet najbardziej zaawansowane ataki.
Zrozumienie ataków DDoS to dopiero początek — prawdziwym wyzwaniem jest wdrożenie skutecznych środków zaradczych, które będą się adaptować do stale ewoluującego krajobrazu zagrożeń.
Bądź z nami w drugiej części, gdzie zagłębimy się w walkę z atakami DDoS przy użyciu nowoczesnych narzędzi i strategii, w tym pokażemy, jak kompleksowe możliwości monitorowania sieci w Sycope mogą całkowicie odmienić Twoją postawę obronną wobec DDoS!
